Het Nieuwe Geven
11 June 2021
Al voor zo lang ik mij kan her-inneren en voor de Geest kan halen, heb ik het bewuste Zijn dat ik in dit Leven niet gekomen ben om mee te draaien. Ik Ben om verandering te Zijn. En net en vooral dit werd vanaf de geboorte door de ruime omgeving waarin ik opgegroeide als onmogelijk en fantasie geïndoctrineerd. ‘Je moet realistisch zijn.’ ‘Zo werkt de wereld niet.’ … Gevolg? Het initiële geïncarneerde Vuur werd verloochend tot een zeer klein waakvlammetje. Net genoeg zuurstof om niet helemaal uit te doven. Ik paste mij aan. Ik zocht naar manieren om te voldoen aan ‘de realiteit’. En dat doe je en kan je als persoonlijkheid tot je helemaal vergeet Wie je Bent, tot je Ziel het voor bekeken houdt en je lichaam opgebrand doet neerleggen.
Op dat moment, in die innerlijke leegte hoor je ‘in den beginne’ terug de fluistering van de Bron, voel je de Geest die waait om je waakvlam terug zuurstof te geven. En je gaat op weg, naar binnen, naar jouw Zelf. Je her-innert het bewuste Zijn dat je hier bent om met en vanuit je Anders Zijn, samen met een groeiend aantal anderen, op het wateroppervlak van de mensheid stilletjes rimpeleffectjes te creëeren met je eigen unieke zaadjes die evenwel tot op de diepte van het Samen-Leven en Mens-Zijn indalen en hun effect laten voelen.
Vanuit een innerlijke en begeleide en vaak spiritueel ontluikende zoektocht zie je de puzzelstukken snel richting een vorm van ‘ondernemerschap’ wijzen. Hierin krijgt jouw unieke en holistische bijdrage alle speel-, adem- en ontwikkelingsruimte. Tegelijk voel je enigszins diep vanbinnen wel opnieuw wat herkenbare weerstand tegen de manieren waarop dit ondernemerschap zich in die ‘grote-mensen-wereld’ dient neer te zetten in de bestaande systemen die je invoelend net komt spiegelen tot verandering. Die weerstand wordt echter al gauw spiritueel gespiegeld als iets van jezelf, de ene of andere blokkade. Je gaat blijvend aan de slag met jezelf met de dankbare spiegel van de weerstand voor de systemen waarbinnen gemanifesteerd dient te worden. Toch blijven zaken zoals ‘marketing’ moeizaam en zelfs zelfverloochenend aanvoelen. Ook het ‘out-of-the-box’-denken en focussen op mogelijkheden binnen de systemen voelt als verloren energie, net omdat ‘de doos’ als te veranderen of zelfs los te laten aanvoelt. En bij elke ontluikende gave vanuit jezelf dient bijna per direct de ‘geldvraag’ gesteld te worden. Hoe kan ik dit omzetten in een verdienmodel? Wat is de geldwaarde hiervan? Lukt jou dit niet, dan zal ook daar weer een blokkade op zitten. Zo laat je je telkens goedbedoeld terug aanpraten, ook en vooral door diegenen die er wel in slagen zichzelf bijdragend te manifesteren op deze manier. Het zal toch echt wel bij jezelf zitten. Maar waar dan? En hoe kantel je dit? Hoe heel je dit? Blijven of opnieuw meedraaien lukt je steeds minder. Je gaat er zelfs (bijna) van in schok.
En dan kantelt er iets in en rondom jezelf. Globaal en individueel. Een verschuiving van energie. Stapsgewijs verdwijnen er sluiers. Doorheen de optrekkende mist ont-moet je die vele anderen waarmee je precies voor en buiten de tijd en ruimte reeds afgesproken had die verandering te komen Zijn. Je bewuste Zijn fluistert helder dat je weerstand geen blokkade is. Het is wel een blauwdruk. Het zijn Nieuwe plannen voor een echte SamenLeving. En Wij Zijn de fundamenten. Los van de huidige gewortelde structuren en hiërarchieën. Los van die ‘grote-mensen-wereld’. We doorzien hoezeer die ons klein gemaakt en gehouden heeft. We her-inneren onze onschatbare waarde. We ontwaken tot onze Goddelijke co-creërende missie. En die is verNieuwend. Vanuit een diep en groeiend vertrouwen in onze fluisterende Zelf Weten we dat we ons niet moet inpassen in deze verdwijnende maatschappij. We vinden en voelen elkaar en samen geven we de blauwdruk van Boven- en binnenuit als geschenk aan de wereld. Onze gave, onze gift, verenigd, in eenheid, in harmonie en vanuit het Hart, vanuit Ziels(h)erkenning, vanuit de Bron.
Ik Ben op Weg naar die blauwdruk die ik meebracht naar dit Leven. Ik ontmoet graag AL Wie fundament verlangt, voelt en durft te Zijn van het Nieuwe nog onzichtbare en soms onvatbare dat zich ontembaar in en doorheen de huidige chaos zal herscheppen.
Ik verlang naar het nieuwe fundament.
Ik zoek, zet stappen of stapjes en als t toch weer even niet gaat doe ik dat later nog eens.
Blijven doorgaan, volhouden,
net zolang totdat ik eens de weg gevonden heb.
De weg naar t nieuwe, t gewenste.