Wij Zijn ALlen Goddelijk Eén
26 November 2020
Het zijn onthutsende tijden. Alles wat ooit enigszins nog diep duister verborgen kon blijven, komt steeds meer in het groeiende Licht. Zowel binnenin als rondom ons op het wereldtoneel lijken de onvatbaarheden als vloedgolven over ons heen te komen. Dat wat ooit vanzelfsprekend en zeker was, lijkt steeds meer ‘de goeie ouwen tijd’. Mensen verliezen hun job, verliezen hun woonst, verliezen hun groeikansen, verliezen verbinding, verliezen vooruitzichten, verliezen het leven. Tonnen geld worden plots uitgedeeld om deze crisis te behelpen, hopen mensen vallen evengoed toch en opnieuw buiten die boot.
Zelf ben ik de laatste maanden binnen de nog regerende systemen voornamelijk op zoek naar bestaansmiddelen. Hoe blijf ik letterlijk en figuurlijk in leven, gezond, soeverein en zelfbeschikkend? En ik ben hierin niet alleen en ook zeker niet de eerste. Er zijn al langer zwaarder getroffen mensen, ook in mijn nabije kringen, lang voor deze stuiptrekkingencrisis. Deze groep begint echter (bijna) planmatig te groeien.
Jezelf verliezen in vergelijkingen of projecties biedt geen fundamentele meerwaarde. Vaak gebeurt dit enkel op basis van een schijnbare oppervlakte in plaats van de diepste ware realiteit. Menigeen probeert de schijnbare status vanuit conditionering nog hoog te houden. Aangeleerd om ons te ‘schamen’ als het ons plots niet meer lukt om ‘mee te draaien’. Projecteer je toch, wees dan in eerste instantie mild naar jezelf. Ook dat is ons aangeleerd, die projectie. ‘Zoek het buiten jezelf’. De antwoorden zitten initieel echter binnenin.
We krijgen individueel en collectief in deze ges(c)hifte tijden exponentiële groeikansen. Onze diepste zielsthema’s vragen om in het Licht gezien en geheeld te worden. Rode draden over levens heen vinden in dit eeuwige nu hun ontknoping. We verliezen allemaal veel en steeds meer in materie en vrijheden op verschillende manieren. Ik hoop en wens dat we dit als kans kunnen aannemen om hier doorheen elkaar als geschenk te ontvangen op welke manier dan ook.
Ruimer krijgen we de kans om Nieuwe vormen van solidariteit te ontwikkelen vol mededogen voor elkeen voorbij de regels, wetten en maatregelen die dateren van tijden van ‘verdeel en heers’. Enkel samen en begripvol verbonden kunnen wij de huidige chaos kantelen naar Iets Nieuw. Je bent niet alleen, niet in wat je te (ver)dragen krijgt, niet in het dragen Zelf. Spuug, spui, traan, zucht, spreek, schrijf, deel, … je waarheid, je werkelijkheid, je realiteit schaamteloos met elkaar. Vraag om hulp wanneer nodig. Dat is geen falen. Bied hulp wanneer het kan. Dat is Liefde.
We vormen als medemens op geen enkele wijze een bedreiging voor elkaar. Het omgekeerde wordt ons aangeleerd. Van nature uit beschikken we ook over een immuniteit die ons met gezonde ondersteuning beschermt tegen dat wat het fysieke leven bedreigt. Dat wordt ons subtiel en sluw afgenomen. Om de huidige polarisatie en ‘oorlogsvoering’ een halt toe te roepen dienen we enkel onze Goddelijke Zelf te her-inneren, als het ware te Aarden. Daarin zijn we allen gelijkwaardig, verbonden, soeverein, heel en Eén. Daarin Licht onze Kracht (op), onze Weg naar het werkelijke Nieuwe dat we wensen. Het ligt niet in de handen van onze overheden, niet in de handen van de banken, niet in de handen van rijke verborgen enkelingen. Het Licht op in onze Harten, in Liefde, in wie wij in essentie Zijn. Durf kiezen voor het Leven, écht Leven, samen Leven.