Reis- en inzichtsverslag van mijn reis naar Malta

De illusie van tijd vliegt snel. Het is al een maand geleden dat ik naar Malta vloog voor wat een transformatieve reis zou worden. Niet geheel onverwacht. Ik reis namelijk niet vanuit een toeristisch perspectief. Het is mijn intuïtie die mij vertelt wat mijn bestemmingen zullen zijn. En het is de locatie die aan mij onthult waarom ik dan daar dien te zijn in dat NU-moment. Dagelijks bloggen bleek deze vijf dagen te intensief. De ontvangen informatie en ervaringen verlangden ook eerst tijd tot integratie alvorens zich verhalend te kunnen delen. Maar nu de kantelmaand maart voorbij is, verlangt de Maltezerse transformatie zich doorheen mijn toetsenbord met de wereld te delen.

Malta

Verkeer en wegen

Malta heeft als mediterraans land een uitdagende verkeersdrukte met de toeter constant in aanslag en een eerder ontbrekend parkeerbeleid inclusief gebrek aan hoffelijkheid. Zelden vind je plaats in de grotere steden. Bemachtig je dan toch een plek, keer je later terug naar je huurwagen die dan millimetergewijs uit het parkeerplaatsje gemanoeuvreerd mag worden omwille van een net-niet-dubbel geparkeerde andere wagen.

Gelukkig hielp ’s morgens de affirmatie ’Dank je wel voor de parkeerplaats en de veilige rit’ en begeleidde mijn intuïtie mij telkens naar een vertrekkende wagen of leken er bumpers van lucht en Licht rond mijn wagen te bestaan die bij het manoeuvreren en rijden alles op een veilige afstand hielden of mij onverwacht op de rem deden staan of aan mijn stuurwiel trokken.

Vooral het noordoosten rond de hoofdstad Valleta is stevig doorweven met drukke wegen. Het zuiden en het tweede eiland Gozo zijn gespreider bewoond, rustiger in drukte en hebben een aantal mooie baaien en uitzichten. Uitdagend gevolg hiervan is het gebrek aan goede of zelfs geasfalteerde wegen. Google Maps is hier duidelijk niet vanop de hoogte en stuurt je wagen dus soms door een steile en smalle landbouwweg die eerder een aanslag is op je huurwagen dan een snellere route naar je bestemming. Geruststellend hoorde ik bij elke schurende steen of stuk beton aan de onderkant van mijn wagen de boodschap ‘Geen zichtbare schade’, dus vervolgde ik telkens in vertrouwen mijn intuïtieve safari doorheen het Maltezerse landschap.

Een klein maar belangrijk detail. Malta was een Britse kolonie en bijgevolg rijdt men hier links. Boek je een huurwagen, neem dan misschien een automatic. Ik had hier niet aan gedacht en mocht dus naast het links rijden ook links schakelen terwijl de auto’s toeterend rond mij heen zoefden en mijn Google Maps om de haverklap ging rerouten. Comfortzone-strechtend was het wel.

Carnaval

In dit stevig Katholieke land vind je meer kerken dan straatjes. Dit betekent ook dat Carnaval uitbundig gevierd wordt en voornamelijk in de hoofdstad Valletta. Vier dagen in aanloop naar Aswoensdag is de stad gevuld met praalwagens, optredens, dans, muziek en vooral veel volk. Op dinsdagavond is het groot feest en wordt al het verkeer in de hoofdstad omgeleid langs de anders rustige buitenwijk Floriana waar ik natuurlijk een appartementje geboekt had. Dubbel- en foutparkeren is dan de regel. Ben je in Malta in deze periode, wil je dit ervaren, kom dan op tijd en parkeer bij voorkeur net buiten de stad.

Gozo

Een plek die je zeker dient te bezoeken bij een reis naar Malta is het eiland Gozo, naar mijn gevoel de parel van Malta zelf. Malta telt drie bewoonde eilanden. Het hoofdeiland Malta, het tweede eiland Gozo, en daartussen het kleinere eiland Comino.

Vanaf Malta zijn er om het half uur overzetboten voor je huurauto naar Gozo. Betalen doe je bij terugkeer. Eventueel kan je dit combineren met een bezoek aan Comino door Comino Ferries, maar dan wel zonder auto.

Op Gozo zelf heb je in het midden de citadel Victoria. Deze stond op mijn to-do-lijst maar kon ik omwille van de carnavalsdrukte en uitblijven van parkeerplaats niet bezoeken. Ik diende er dus niet te zijn.

Daarnaast heb je de prehistorische tempels Ggantija, een oude Fenicische tempel aan de kustlijn en Dwerja Bay als must-do’s. Deze bezocht ik wel en daarover lees je meer hieronder.

Prehistorie

Malta is drager van de oudste overblijvende gebouwen van de gekende maar daarom zeker niet begrepen menselijke geschiedenis. Dit is de voornaamste reden waarom mijn intuïtie mij na het bezoek aan Santorini vorig jaar nu naar hier deed vliegen op zoek naar her-innering van mijn eigen prehistorische wortels.

National Museum of Archaeology

Mijn eerste historische bezoek betrof het nationale museum van archeologie in Valletta. Neem bij je ticket een audioguide en laat je onderdompelen in langvervlogen geschiedenis van dit Godinneneiland en ruimer de mensheid. De oudste vondsten tonen androgyne beelden zonder hoofden en oeroude symboliek verwijzend naar het minimalisme van de spiraalbeweging aanwezig als fundament in de hele schepping. Je ontdekt er zichtbaar voor de eerste keer dat deze zogenaamde primitieve mens die deze tempels bouwden, intuïtief sterker verbonden waren met de waarheid in de schepping dan wij vandaag hypothetisch kunnen bevatten.

Ggantija

Als eerste tempel bezocht ik Ggantija op Gozo. De naam lijkt op gigantisch en doet denken aan reuzen. Initieel dacht men ook dat dit door reuzen gebouwd moest zijn. Misschien was het ook wel zo, waarbij reus natuurlijk voor interpretatie vatbaar is. Een eerste verdiepende ervaring waar ik op een bankje tijd nam om meditatief in verbinding te gaan met de plek. Mijn kruin werd voor de eerste keer tijdens deze reis verder geopend.

Vanop de site heb je in zuidwestelijke richting zicht op een plateau waar in latere fase van de geschiedenis een recentere en primitievere nederzetting aanwezig was. Keer je jouw blik meer naar het zuidoosten zie je Victoria boven de horizon uit verschijnen.

Wardija Punic Temple

Deze Fenicische tempel met zicht op zee zal je vermoedelijk niet vinden in een typisch toeristische folder voor Malta. Er zijn ook nergens richtingaanwijzingen te vinden. Je dient ervoor naar het zuiden van Gozo te rijden, je wagen achter te laten ergens langs de kant van de weg en een wandelpad te volgen langs de kustlijn. Volg het pad het dichtste bij de kust, anders zit je zoals ik te hoog en mag je een omweg maken. Ook niet alle wandelpaden op Google Maps zijn bewandelbaar. Op een bepaald moment betrof het enkel een stukje cliff van 30 cm boven de klutsende zee meters dieper. Daar ben ik dan toch maar even teruggedraaid om een andere toegangsweg te vinden. Maar het was het bezoekje wel waard.

Hagar Qim en Mnajdra Temples

De volgende tempels werden Hagar Qim en Mnajdra ten zuiden van Valletta aan de kustlijn van Malta. Beide zijn toegankelijk met hetzelfde ticket en liggen op een korte wandelafstand van elkaar. Net zoals Ggantija zijn deze tempels goed bewaard gebleven en worden ze nu als beschermd Unesco erfgoed onderhouden en zo mogelijk afgeschermd van de tand des tijds. Dit bezoek was voor mij het indrukwekkends. Opnieuw zijn de tempels, net als Stonehenge uit een latere periode, precies gericht op de zonnewendes en in dit geval ook op de Pleiaden, een sterrencluster waar ik zelf een grote affiniteit mee voel. Thuiskomen van astrologische orde en omvergeblazen worden door wat ingevoeld en ingedaald wenst te worden.

Ga na je bezoek van beide tempels niet direct terug naar de uitgang. Neem je tijd om even langs de kustlijn tot bij het verdedigingstorentje te wandelen als je wat meditatieve me-time wenst met de aanwezige energie met zicht op de wijdse zee.

Ta’Hagrat en Skorba Temples

De laatste twee tempels die ik bezocht, centraler gelegen op het eiland Malta, waren voor mij minder spectactulair. De overblijfselen zijn miniem, minder beschermd en je dient je ticket aan te schaffen in een plaatselijke bar. Op zich ok natuurlijk, maar als je Ggantija en Hagar Qim reeds bezocht hebt, valt dit plots onder je verwachtingen.

Bingemma Cave Dwellings en Victoria Lines

In het midden van nergens niet ver van de net vermelde tempels vind je de Bingemma Catacomben en een deel van de Victoria Lines. Wil je even de natuur in met een wijds zicht op een deel van Malta, waag je dan aan een kort bezoek aan deze locaties. De Catacomben worden gevormd door een 80-tal ruimtes uitgehouwen in de rotsen, vermoedelijk gebruikt voor verschillende doeleinden doorheen de geschiedenis. De Victoria Lines vormen een verdedigingsmuur doorheen Malta daterend van een latere periode van de aanwezige mensengeschiedenis.

Tarxien en Hal Saflini

De tempels Tarxien en Hal Saflini heb ik niet in mijn agenda kunnen tussenvoegen. Deze bevinden zich niet ver van Valletta in een drukker gedeelte van Malta. Het voelde overprikkelend om deze nog ergens tussen te zetten en voor Hal Saflini dien je ook maanden op voorhand te boeken, wat ik niet gedaan had. Deze ondergrondse tempel heeft een orakelkamer met een aparte akoestische werking op je bewustzijn van zodra je meditatieve gezangen door de ruimte stuurt. Zeker iets dat op mijn verlanglijstje zal blijven rusten tot ik intuïtief mag terugkeren naar dit Godinneneiland.

Steden en dorpen

Naast pre-historie vul ik mijn reizen natuurlijk ook met ervaring van het heden. Een combinatie van verlangen naar natuur, gastronomie en pure kinderlijke speelsheid bracht mij deze reis op volgende plekken.

Valletta

De hoofdstad van Malta is doorweven van kleine straatjes met elk hun eigen geheimen. Aan de kust ligt Fort Elmo waar je omheen kan wandelen langs de kust. Wil je even wat rust voelde dit voor mij een aangewezen locatie. En wens je lekker vegetarisch te eten kan ik je Soul Food aanraden. Alleen de naam al trok mij naar deze plek. En het heerlijke eten deed mij een tweede maal terugkomen.

Mdina

Mdina, de voormalige hoofdstad van Malta. Een mooie stille witte stad die o.a. gebruikt werd voor opnames van Game of Thrones. Neem tijd om deze stad tot jou te laten komen in een stille vertragende wandeling. Bewonder het uitzicht over de noordkust van Malta vanop de stadsmuur aan de noordzijde. Laat jezelf verbazen door het magnifieke Mdina Glass. Wandel door het park net buiten de stadsmuur. Kortom, geniet van rust en schoonheid.

Marsaxlokk

Na mijn bezoek aan de teleurstellende Dingli Cliffs ten zuiden van Malta en vervolgens Mdina reed ik voor mijn avond die dag naar Marsaxlokk, een wondermooi vissersdorpje aan de oostkust. Het kon mijn hart helemaal bekoren. Wandelend langsheen de steigers word je ontvangen door zo’n typische geur terwijl de kleurrijke bootjes dobberen onder de avondzon die valt. Langsheen de kade vind je verschillende ontzettend budgetvriendelijke restaurantjes met zicht op de haven. Bij een volgende terugkeer naar Malta keer ik zeker terug naar Marsaxlokk.

Popeye Village

In de jaren 80 speelde Robin Williams Popeye in de gelijknamige film. Zowel de film als de acteur konden mij als kind al bekoren. Dat innerlijke kind wilde dan ook zeker de filmset op Malta bezoeken. Deze filmset groeide ondertussen uit tot Popeye Village, een klein themepark in de baai waar de film werd opgenomen. Hoewel het ticket buiten seizoen best een rip-off is, o.a. de boat ride in de baai is er niet wegens gebrek aan boot, waande het kind in mij zich helemaal in de sfeer en genoot ik stevig van dit stukje recentere geschiedenis.

Dwejra Bay

Ben je op Gozo en heb je tijd en zin om een zonsondergang te aanschouwen, parkeer dan je wagen aan Dwejra Bay en voel je ondergedompeld in de stralen van een een wonderlijke indalende zon. Er zijn verschillende plaatsen waar je alleen kan zitten met de klotsende golven, de uitwaaiende zeebries met zicht op de horizon waar zee, zon en lucht bij het vallen van de avond in een kunstzinnig huwelijk treden.

Tot voor enkele jaren kon je hier ook het Azure Window aanschouwen o.a. ook te zien in Game of Thrones. Helaas werd dit natuurwonder enkele jaren geleden tijdens stormweer verzwolgen door de eeuwig inbeukende golven.

Verworven bedenkingen en inzichten

Malta was samengevat een transformatieve reis waarbij mijn kruin stevig werd opengezet en op verschillende manieren in-zicht, in-spiratie en vertrouwen in het wonder van het Leven mocht groeien.

Net zoals na Stonehenge afgelopen zomer, valt het mij op dat we als huidige technologische maatschappij niet kunnen bevatten hoe deze primitieve prehistorische mens tot dergelijke bouwwerken met astrologische precisie kon komen. We hanteren allerlei hypotheses waarbij we onszelf als summum van beschaving beschouwen alsof enkel met onze externe technologie dergelijke precisie en grandeur bereikt kan worden.

Voor mij zijn we echter niet het summum van beschaving. We ervaren onszelf als afgescheiden van de schepping, van het geheel, van onze eigen essentie. In de zoektocht naar de zin van het bestaan, in de zoektocht naar onze Zelf, creëren we allerhande technologie waarmee we onze eigen levensbodem uitputten en uiteindelijk enkel een kopie pogen te maken van datgene dat binnenin reeds intuïtief aanwezig is, maar waarmee we de verbinding verloren zijn. De primitieve mens aan de oorsprong van deze bouwwerken voelt voor mij in die zin geavanceerder. Vanuit intuïtie aanwezig in zichzelf waren zij in staat tot voor ons onverklaarbare creaties sterker verbonden met het mysterie van ons ontstaan en de reden van ons bestaan. In eenvoud en minimalisme stonden ze dichter bij de kern en essentie van henzelf en het gehele Universum, het hele-AL.

Mijn reis zou je kunnen samenvatten als een NEI-sessie op de geschiedenis en menselijke evolutie. Ik mocht gevoelsmatig voorbij alle dualistische hypotheses afdalen tot in de oorsprong van de gekende maar niet begrepen prehistorische mens. Een nieuw verbindend verhaal tussen Oud(thentiek) en Nieuwe tijd begint zich in mijzelf kenbaar te maken. Benieuwd op welke manier ik dit als kanaal verder van de wereld mag ontvangen en opnieuw met deze wereld mag delen.