Geen enkele rivier haast zich naar de oceaan
26 December 2018
De loop van je Leven Stroomt niet altijd zoals je wil, maar brengt je waar je dient te Zijn.
Soms loop je vast, zie je anderen voorbij groeien, en lijk je zelf eerder in beton vastgezet. Soms wil je sneller gaan, of vooral dat het Leven voor jou sneller gaat. Maar dat verlangen wordt dan een behoefte die alleen maar weerstand vormt op de vertraging dat het Leven jou in dat moment aanbiedt. Allicht om een reden die je zelf niet begrijpt, of vanuit je weerstand zelfs niet wil begrijpen. Soms lijken zoveel remedies voor anderen te werken, en doen ze bij jou just niks. Het leven vraagt overgave, geduld, vertrouwen, en jij blijft vastzitten in of vasthouden aan weerstand en een dikke WTF.
Er is geen kant en klare oplossing, niet één allesomvattend traject, niet één concreet wondermiddel of opleiding of workshop of coach of boek of … dat voor iedereen werkt. Iedereen is uniek, en elkeen heeft zijn eigen (Zelfgekozen) pad te gaan. Alles heeft ook zijn tijd nodig, elk proces dient en vraagt om op eigen tempo afgerond te worden. Sommige dingen kunnen niet geforceerd of versneld worden, ze wachten nog op tijdgerelateerde ontmoetingen of ontwikkelingen. Maar ze kunnen wel ondersteund worden. Je staat er nooit echt helemaal alleen voor, ook al lijkt dat soms zo.
Ga op weg met het spiegelbeeld en laat de spiegel los.
Je kan vergelijken met iedereen die je voorbij groeit en hopen die spiegel te kopiëren, maar dat werkt niet, dat houdt niet stand. Je kan wel vanuit vergelijking met het spiegelbeeld jezelf laten inspireren. Laat je triggeren, geef aandacht aan wat loskomt, maar voel je niet meer of minder omdat je weg anders is, of nog niet zo lang of breed lijkt te zijn.
Het leven is geen competitie, er wordt geen score bijgehouden. Iedereen verdient en wint de hoofdprijs. Hij staat te wachten aan jouw eigen finish, om je dan opnieuw uit te dagen weer verder op weg te gaan.
Geen enkele rivier haast zich naar de oceaan.
Ik vergelijk het graag met een rivier. Geen enkele rivier haast zich naar de oceaan. Poogt ze dat, heeft ze geen impact, wordt ze weggeblazen door de wind, vertrappeld door het zand, en bereikt ze nooit de eenheid met de Oceaan. Elke rivier neemt als klein opborrelend bronnetje tijd haar beding uit te slijten en weet door onherbergzame gebieden en ondoorboorbare blokkades op haar tijd haar Stroom een weg te banen. Verder op haar (levens)loop zal ze zich misschien samenvoegen met of aansluiten bij andere rivieren om zo een brede Stroom te vormen richting een oceaan van gedragen en gedeelde golven in harmonie, eenheid en Liefde.
Herinner de rotsblokken die meestromende kiezelsteentjes werden. Herken de meanders die nieuwe ervaringen en inzichten brachten.
Hoe klein een stroompje of idee soms ook begint, hoe laag het peil soms ook staat, zolang je in verbinding blijft met de Bron, deze niet vergeet, deze blijft aangaan en blijft voeden, zal je nooit uitdrogen of ophouden met Stromen. Kijk regelmatig achterom als het even niet gaat. Herinner al die blokkerende rotsen die uiteindelijk door jou zachte liefdevolle aanhoudende Stroming kiezelsteentjes werden die uiteindelijk met jou meestroomden. Herken al die meanders die het landschap je liet maken, die jou langsheen zoveel nieuwe ervaringen en inzichten bracht. Vertrouw op de weg die jouw levenslandschap jou doet volgen, ook al lijk je soms weg te draaien van de oceaan waar je zo naar verlangt. Alles heeft zijn reden, niets is toeval. Jij Stroomt waar je dient te Zijn op dat moment in je levensloop.
Laat los in vertrouwen, en wordt de Stroom die jouw Zelf koos te zijn, Liefde en Licht kanaliserend in deze wereld op weg naar een Nieuwe tijd van eenheid en harmonie.