Mag ik nog Christen zijn als trans*persoon

Knoop (gold)

9 October 2017

Reactie op de recente uitspraken van de paus

Onlangs zou de paus opnieuw uitspraken gedaan hebben omtrent het transgender-fenomeen dat inderdaad de laatste jaren toeneemt in mediale aandacht. Allicht vraagt dit dan om een officieel katholiek-christelijk-ethisch antwoord vanuit het instituut Kerk.

Graag had ik hierover als opgevoed Christen, trans*persoon, godsdienstleerkracht, en eerder mysticus in plaats van theoloog, toch even mijn mening en interpretatie gedeeld.

Evenwel ben ik altijd voorzichtig omtrent zogenaamde uitspraken van de paus in de media. Elke interpretatie geeft kleur, zo-ook wat een bepaalde nieuwsbron hier vanuit hun perspectief van maakt, en allicht ikzelf ook. Nietemin heeft de Kerk het als instituut sinds hun ontstaan toch best moeilijk met geaardheden en identiteiten die vallen buiten het hetero-normatieve.


Enkele uitspraken

De paus zou gezegd hebben dat de technologische vooruitgang die een transitie mogelijk maakt ervoor zorgt dat hetero-personen onvruchtbaar gemaakt worden.

Als je hormonale of chirurgische stappen onderneemt in je transitie, bestaat inderdaad de kans dat je biologisch onvruchtbaar wordt. Dit is echter afhankelijk van welke stappen je wenst of onderneemt. Het is evengoed ook zo dat je eicellen of zaadcellen kan laten invriezen. Volledige onvruchtbaarheid gericht op voortplanting is dus geen zekerheid. En een transitie is een persoonlijk proces waarbij je zelf beslist welke stappen je onderneemt op basis van wat goed voelt voor jou. Niet elke trans*persoon volgt hetzelfde zorgpad. Naar mijn gevoel vergeet men hier in elk geval dat het transgender-spectrum veel breder is en dat transitie ook geen vastliggend traject is.


De paus zou gezegd hebben dat non-binaire mensen de creatie van leven in gevaar brengen en reageerde hij tegen iedereen die de utopie van het neutrale bevorderde.

Hoewel ik als de mens die ik voel te zijn, plots als non-binair bestempeld wordt, is dat ook alleen maar van toepassing omdat men vasthoudt aan een binair mensbeeld. Hoe ik hiermee dan de creatie van het leven in gevaar zou brengen is mij een raadsel. Moest ik niet de moed gehad hebben om opweg te gaan naar mijn echte Zelf, ook al past dat niet in dat binaire mensbeeld, zou ik misschien al niet meer in leven geweest zijn. Het lijkt mij dan toch wel dat ik net kies voor het Leven.

Tevens promoot ik op geen enkele wijze een droombeeld van neutraliteit. Wel droom ik van een samenleving vol diversiteit waarin mensen niet in hokjes geduwd worden, of het er nu twee of duizend zijn.

Zowieso ben ik er van overtuigd, voel ik van mijn binnenste uit, moesten de gendernormen niet zo binair geconditioneerd worden in onze maatschappij, zou ik misschien helemaal geen transitie nodig gehad hebben. Ik zou gewoon mijn echte zelf geweest zijn of hebben kunnen zijn van jongs-af-aan.


De paus zou gezegd hebben dat wij alle verschillen tussen mannen en vrouwen uit de weg willen ruimen, in plaats van enkel de negatieve interpretaties van seksuele verschillen.

Is het dan zo erg om de verschillen tussen mannen en vrouwen niet meer te benadrukken? Zijn we niet allemaal mens naar het beeld van God, ongeacht wat er tussen onze benen zit? Mag er dan geen gelijkwaardigheid zijn tussen mensen? Of is dit te confronterend en bevraagt dit te zeer de theologische argumentatie waarmee nog altijd enkel mannen priester mogen worden?

En is het beeld van de vrouw in het evangelie dan zo positief? Om het even cru te stellen, interpretatief natuurlijk, de twee belangrijkste vrouwelijke figuren in het evangelie hebben beide overspel gepleegd. De ene zette een onwettig kind op de wereld dat dan wel de zoon van God bleek te zijn. De andere was een bekeerde prostituee, afhankelijk van de interpretatie allicht. En de zonde in de wereld, daar was Eva, de oervrouw, evengoed het startpunt van, niet de man Adam, die werd alleen maar verleid.


De paus zou evenwel gezegd hebben dat het trans-probleem of -fenomeen te wijten zou zijn aan ideologische kolonisering doorheen boeken gefinancierd door rijke personen en instituten in invloedrijke landen.

Mijn trans-zijn, dat al aanwezig is in mijzelf voor zolang dat ik herinneringen kan maken, komt niet voort uit één of ander prentjesboek, gesponsord door God-weet-wie. Die boeken komen nu pas op de markt, niet zozeer om kinderen trans te maken, maar om mee te geven dat dit normaal is en bij het mens-zijn-spectrum hoort, ondanks andere verkondigingen en overtuigingen.

Evengoed kan ik in deze woorden alleen maar een parallel trekken met wat het instituut Kerk zelf al eeuwenlang doet. Ideologische kolonisering van een binair mensbeeld, met de man voorop, waarbij de mens slachtoffer is van de zonde en gered dient te worden door een transcendente God en zijn zoon Jezus. Ja, allicht even kort door de bocht, maar evengoed wel een mogelijke samenvatting van vaak gevestigde religieuze opvattingen.


De paus zou nog gezegd hebben dat al deze praktijken, gerelateerd aan het transgender-fenomeen, riskeren de bron van energie dat de eenheid tussen mannen en vrouwen voedt en vruchtbaar maakt te ontmantelen.

Waarom kan vruchtbaarheid nu niet in een breder kader bekeken worden dan alleen maar biologische voortplanting. Er zijn zoveel manieren waarop één, twee of meerdere mensen vruchtbaar in het leven kunnen staan. En mag dat dan ook alleen maar als beide mensen van het tegenovergestelde geslacht zijn? Waarom zo blijven vasthouden aan de man-vrouw-opdeling of -splitsing vanuit een biologische binaire interpretatie.


Enkele verdere bedenkingen

Ik kan begrijpen dat je als instituut een antwoord probeert te geven op een veranderende realiteit en een evoluerend mensbeeld. In hun reactie lees ik echter voornamelijk angst. Als we plots niet meer gaan spreken over mannen en vrouwen, toch niet in de eerste plaats, maar over mensen, wat doe je dan met alle regelgevingen binnen het instituut die gebouwd zijn op dat biologische verschil?


Is het dan beter om als trans*persoon levenslang opgesloten te zitten in een bepaalde genderrol en -expressie, die niet bij je past, en evenwel sterk cultureel en tijdsgebonden is. Als je als de mens die je voelt te zijn niet je ruimte kan innemen, en je net daarom op een bepaald moment van het leven beneemt, is dat dan vruchtbaar? Ben je dan een goed levengevend voorbeeld voor je eventuele kinderen die je misschien allicht evengoed vanuit een geconditioneerde genderrol op de wereld gezet hebt?


Waarom blijven vasthouden aan bepaalde interpretaties van oude teksten om een huidige manier van denken omtrent geaardheden en identiteiten in stand te houden. Kan je dit niet omdenken? Als deze oude teksten evengoed al spraken van diversiteit en een breed spectrum in beleving van identiteit en geaardheid, wil dat dan evengoed niet zeggen dat dit deel uitmaakt van de schepping, van de harmonie van het mens-zijn. Of schuif je dit dan af op de zonde? En wat dan met interseksualiteit, een biologische vorm buiten het binaire beeld?


Jullie zijn als Kerk een instituut van mensen dat onvoorwaardelijke Liefde verkondigt. Zelfliefde hoort daar ook bij. Als je jezelf niet graag kan zien, kan je ook een ander niet graag zien. En kiezen om in leven te blijven, weliswaar in een staat van zijn dat niet past in het oorspronkelijke biologische hokje of het binaire mensbeeld, in een nog vaak intolerante begriploze maatschappij, in plaats van een leven te leiden dat niet het jouwe is wat evengoed leidt naar ziekte en sterfte, voelt voor mij net aan als een enorm grote ZelfLiefde.

Wat de oorzaak ook moge zijn van het spectrum aan identiteiten en geaardheden, kan je de Liefde voor het Leven dat je verkondigt niet plaatsen boven het al dan niet passen in je huidige binaire mensbeeld?
Tevens heeft de mens toch de vrije wil gekregen. Hoe kan je dan zo sterk veroordelen dat een mens die vrije wil gebruikt om op zoek te gaan naar zichzelf en een levenswijze en identiteitsuitdrukking die past bij het innerlijk voelen.


In het eerste scheppingsverhaal staat er, afhankelijk van de vertaling en interpretatie, dat God de mens schiep naar hun evenbeeld, en dit zowel mannelijk als vrouwelijk. Er staat niet man of vrouw, er staat mannelijk en vrouwelijk. Elke mens is evenbeeld van God die beide energieën in zich draagt, anders zou het biologische verschil niet kunnen bestaan. Evengoed kan het niet anders dat elke mens dan ook tot op zeker hoogte beide energieën in zichzelf aanwezig ervaart op zoek naar een persoonlijk evenwicht.


Als jullie als Kerk spreken van een God die mij op deze manier geschapen heeft, maar dan evengoed van mij verlangt levenslang opgesloten te zitten in een genderrol en -expressie die niet resoneert met mijn voelen, is dat voor mij geen God van Liefde, en geen enkel gebed of ritueel gaat mijn voelen plots in lijn brengen met de verwachte genderrol of -expressie.

Al goed dat ik niet geloof in die God en ervan overtuigd ben dat God, op welke manier dat je hen ook wil begrijpen of interpreteren, mij graag ziet en blij is voor mij dat ik op zoek ga naar mijzelf op een levengevende in plaats van levenberovende manier.


Beste Kerk, instituut van mensen die onvoorwaardelijke Liefde predikt, voornamelijk geleid en bestuurd door mannen (naar mijn interpretatie), doe alsjeblieft je ogen open, en kijk, niet zozeer met je hoofd, maar zie, naar ons, met en vanuit je Hart. Wij willen op geen enkele wijze het leven aanvallen of teniet doen, wij willen enkel zelf kunnen leven, in en vanuit Liefde, voor onszelf en voor ons allen, op een manier die van binnenuit goed voelt. Laat de Liefde spreken, niet de angst voor verandering en evolutie waarbij je misschien bepaalde eigen fundamenten in vraag dient te stellen.

Ik blijf nog altijd inspiratie vinden in mijn christelijk gekleurde opvoeding en de bijhorende teksten en tradities. Ik heb mij jaren actief ingezet voor zovele initiatieven die hun bron vinden in een christelijke boodschap. Het doet me werkelijk pijn dat ik omwille van mijn staat van Zijn, of omwille van mijn moed om werkelijk en wezenlijk te Leven als mijzelf, zo onbegrepen en veroordeeld wordt, net door dat instituut dat een oorspronkelijke boodschap van onvoorwaardelijke Liefde verkondigt.

Scroll naar boven